روش‌های مختلفی برای جراحی اسکولیوز وجود دارد. جراحی اسکولیوز می‌تواند حدود 50 درصد انحنای کمر را اصلاح کند. به طور کلی، در این عمل جراحی قلاب، میله و پیچ‌هایی به ستون فقرات اعمال می‌شود. میله‌ها برای جبران اندازه ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرند برای مواقعی که استخوانی به آن اضافه می‌شود یا با استخوان موجود به هم جوش می‌خورند. دو رویکرد کلی درمان انحنای کمر شامل عمل از ناحیه خلفی (از پشت ستون فقرات) و یا عمل قدامی (از جلوی ستون فقرات) است.
پوشیدن بریس کمر بعد از جراحی اسکولیوز بسیار مفید است. هرچند ستون فقرات بعد از عمل باید هیچ حرکتی نداشته باشد تا استخوان ها به هم جوش بخورند.
استفاده از بریس کمر برای بعد از جراحی اسکولیوز بسیار عالی است. این بریس که دارای طراحی گسترده‌ای می‌باشد، با حالت پرانتزی خود به بی حرکت شدن ناحیه کمر و ستون فقرات کمک خواهد کرد. حالت کشش آن سبب فشرده سازی ناحیه شکمی شده که باعث می‌شود که وضعیت ستون فقرات در وضعیت بهتری قرار بگیرد و برای معالجه مشکلات و آسیب‌های مختلف مناسب باشد.
متخصصین کلینیک توانبخشی و فیزیوتراپی امید با رویکرد پلکانی به درمان انواع مشکلات اسکلتی عضلانی از جمله اسکولیوز می پردازند. درمان در این کلینیک از روش های ساده مانند استفاده از بریس، ورزش و فیزیوتراپی آغاز می شود ودر صورت لزوم بیمار برای جراحی ارجاع می شود. پس از جراحی، توانبخشی بیمار برای تسریع روند بهبودی اهمیت زیادی دارد. انجام ورزش و فیزیوتراپی بعد از عمل باید حتما تحت نظر متخصصین باتجربه انجام شود.
سؤال متداول اکثر بیماران تحت عمل جراحی اسکولیوز این است که آیا مجبور به استفاده از بریس کمر هستند. و اگر آنها نیاز به پوشیدن بریس دارند، تا کی باید آن را بپوشند؟ متخصصین کلینیک امید به شما خواهند گفت که آیا استفاده از بریس ها بعد از عمل مفید و لازم است و به طور معمول چه مدت نیاز به پوشیدن آن دارید.
دسته بندی اسکولیوز
مادرزادی
اسکولیوز مادرزادی نشان می‌دهد که بیمار با انحنای ستون فقرات به دنیا آمده است و در اثر عدم شکل گیری مهره‌ها به صورت جداگانه و منفک از یکدیگر ایجاد می‌شود.
عصبی عضلانی
اسکولیوز عصبی عضلانی در اثر طیف گسترده‌ای از اختلالات ایجاد می‌شود که شامل فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و میلوومنینوسل (همچنین با نام اسپینا بیفیدا شناخته می‌شود) است. هر یک از این دسته‌های ایجاد کننده بسیار متفاوت است و نیاز به مداخلات درمانی متفاوت از اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالان دارد.
ایدیوپاتیک
ایدیوپاتیک به این معنی است که علت ایجاد کننده بیماری یا اختلال ناشناخته است. تحقیقاتی که در مورد تعیین علت انجام شده است، مناطق مختلفی را مورد هدف قرار داده و ماهیت پیچیده این اختلال را نشان می‌دهد. اجماع فعلی بر این است که عامل این نوع اختلال یک فرایند چند عاملی است که شامل سنتز ملاتونین تغییر یافته، اختلال در بافت همبند، ناهنجاری‌های عضلات اسکلتی، اختلال عملکرد پروتئین‌های انقباضی یا وجود مشکل در مکانیسم عصبی است. اسکولیوز ایدیوپاتیک بر اساس شکل انحنای کمر به سه گروه سنی تقسیم می‌شود:
• اسکولیوز ایدیوپاتیک نوزادان بین سنین تولد و دو سالگی مشاهده می‌شود.
• اسکولیوز ایدیوپاتیک خردسالان بین سنین 3 تا 10 سالگی مشاهده می‌شود.
• اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالان در سنین 11 تا 17 سالگی مشاهده می‌شود.
یک تفاوت دیگر بین این سه نوع اسکولیوز در اینست که اسکولیوز نوزاد و خردسال ارتباط بیشتری با سایر ناهنجاری‌های ستون فقرات مانند تومورها، سیرینگومیلیا (یک لوله بزرگ یا کیست در طناب نخاعی) و نزول مخچه به سمت کانال نخاعی دارد. این اختلالات نیاز به درمان مضاعف و متفاوت از اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالان دارد.
چه نوع درمان‌هایی وجود دارد؟
درمان اسکولیوز ایدیوپاتیک در بزرگسالان به اندازه و محل منحنی و رشد بیمار بستگی دارد. سه نوع درمان در AIS وجود دارد: مشاهده، بریس و جراحی. به طور کلی، بیمارانی که منحنی کمر آنها بین 0-20 درجه باشد در دسته اول قرار می‌گیرند. این بیماران بطور دوره‌ای با رادیوگرافی چک می‌شوند تا هرگونه پیشرفتی در منحنی کمر مشاهده شود. در مورد بیماران با انحنای 20-40 درجه کمر، در صورت ثابت شدن افزایش انحنای کمر، از بریس استفاده می‌شود و بیمار می‌تواند ادامه رشد خود را در وضعیت نرمالی داشته باشد. بریس انحنای کمر را اصلاح نمی‌کند اما می‌تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند. استفاده موفقیت آمیز از بریس به میزان زمانی که بیمار بریس را می‌پوشد بستگی دارد. بریس باید تا زمانی که رشد کامل می‌شود پوشیده شود و معمولا بین 16 تا 23 ساعت در روز پوشیده می‌شود. عمل جراحی معمولاً برای انحناهای 50 درجه در بزرگسالان و انحنای 40 درجه در بیمارانی که از نظر اسکلتی نابالغ هستند، انحناهایی که با وجود استفاده از بریس پیشرفت می‌کنند و ناهنجاری “غیرقابل قبول” انجام می‌شود.
اگر نیاز به عمل جراحی باشد چه؟
روش‌های مختلفی برای جراحی اصلاحی اسکولیوز وجود دارد که بسته به نوع انحنا، انعطاف پذیری و موقعیت آن، قابل استفاده هستند. یکی از روش‌های انتخابی جراحی فیوژن است. در این روش، مهره‌ها به صورت قدامی (در جلوی ستون فقرات)، خلفی (در پشت ستون فقرات) یا ترکیبی از آنها به یکدیگر متصل می‌شوند. ابزارهای دقیقی مانند پیچ، میله، قلاب و سیم در این عمل به کار می‌روند تا فیوژن انجام شده و به اصلاح اسکولیوز کمک کنند.
ارزیابی طولانی مدت نتایج این عمل بسیار چالش برانگیز است، زیرا به دلیل تنوع انحنا، انعطاف پذیری و پیشرفت هر فرد، نتایج ممکن است متفاوت باشند. با این حال، اکثر بیمارانی که اسکولیوز دارند و درمان می‌شوند، سبک زندگی بهتری پس از جراحی یا استفاده از بریس دارند و دیگر محدودیت‌هایی که به دلیل اسکولیوز داشتن یا درمان آن داشته‌اند، تجربه نمی‌کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا گرفتن نوبت جهت مشاوره حضوری با متخصصین ما می توانید با شماره 09025804413 تماس حاصل فرمایید.
مزایای پوشیدن بریس بعد از انجام انواع عمل کمر
بسته به نوع عمل، شرایط شخصی شما و روشی که استفاده می‌شود، روش‌های مختلفی برای ریکاوری بعد از جراحی وجود دارد که به شما در بهبود و بازگشت به حالت بهتر کمک می‌کند. این روش‌ها شامل تسکین درد و افزایش تحرک بیمار می‌شوند.
بریس‌های پشت در جراحی‌های ستون فقرات باعث افزایش حمایت از کمر و شکم می‌شوند. این حمایت اضافی می‌تواند به برخی از بیماران کمک کند و فرآیند بهبود بعد از عمل را تسریع کند. بریس‌های پشت به ویژه برای بیمارانی که جراحی‌های کمتر تهاجمی در چندین سطح ستون فقرات داشته‌اند (شامل برش‌های قدامی و خلفی در ناحیه پشت و شکم)، در طول دوره بهبودی بسیار مفید هستند. همچنین، بیمارانی که جراحی ستون فقرات در ناحیه گردن داشته‌اند، می‌توانند در طول روزها و هفته‌های پس از عمل از بریس گردن استفاده کنند. این بریس‌ها به بدن شما پشتیبانی می‌کنند و با پوشیدن آنها، انجام کارهای روزمره را آسان‌تر می‌کنید. همچنین، با جلوگیری از حرکت بیش از حد گردن یا کمر پس از جراحی ستون فقرات، می‌توانند در کاهش درد نیز مؤثر باشند.
هر جراحی ستون فقرات منحصر به فرد است و هر بیمار نیاز به یک روش منحصر به فرد برای بهبودی بعد از عمل دارد. بهترین راهکار این است که قبل از جراحی با پزشک خود در ارتباط باشید و از وی بخواهید که بهترین روش‌ها و توصیه‌هایی که می‌توانید در فرآیند بهبودی انجام دهید، را به شما بیان کند.
چرا بعد از جراحی اسکولیوز مجبورم بریس نخاعی بپوشم؟
بعد از جراحی اسکولیوز، جراح شما ممکن است پوشیدن یک بریس را برای کمک به پشتیبانی از ستون فقرات و دنده هایتان در حین بهبودی تجویز کند. فشار این بریس نخاعی روی شکم شما نیز باعث تسکین درد خواهد شد.
چه مدت مجبور هستم این بریس را بپوشم؟
حدود پنج روز بعد از عمل بریس خود را دریافت می‌کنید و باید حدود دو تا شش ماه بعد از عمل آن را بپوشید.
بریس نخاعی بعد از عمل چه شکلی است؟
ممکن است شما بخواهید بریسی که از جنس پلاستیک یا پنبه باشد را بپوشید. بسته به هدف درمانی استفاده از بریس، ممکن است از انواع دیگری از بریس‌ها استفاده شود.
دقیقاً چه اتفاقی می‌افتد؟
تقریباً پنج روز پس از عمل جراحی، توسط پزشک تجویز می‌شود که بریس نخاعی ساخته شود. به شما یک ساق بلند پنبه ای داده می‌شود که در طول عمل پوشید. چندین اندازه گیری از بدن شما انجام خواهد شد و از شما خواسته می‌شود که روی شکم خود روی تخت بخوابید. یک قطعه پلاستیکی گرم روی پشت شما گذاشته می‌شود. این پلاستیک پس از حدود پنج دقیقه محکم و سفت می‌شود. سپس یک کرست پنبه‌ای به این پلاستیک وصل شده و بریس برای هماهنگی نهایی آماده است.
کل این روند حدود سه ساعت طول می‌کشد. در پایان جلسه، شما شروع به پوشیدن بریس خواهید کرد، به تدریج زمان پوشیدن آن را در طول یک هفته تا 20 تا 22 ساعت در روز افزایش می‌دهید.
در ویزیت‌های بعدی چه اتفاقی می‌افتد؟
به طور کلی، در طی دو هفته پس از ترخیص از بیمارستان توسط پزشک معاینه خواهید شد. معمولاً در چند هفته اول بعد از عمل تورم زیادی در ناحیه شکم وجود دارد. پس از کاهش تورم، باید بریس ستون فقرات شما مجدداً برای بدن شما قالب گیری شود تا به درستی متناسب شما شود. تمام ملاقات‌های بعدی با پزشکتان در همان روز ملاقات با پزشک ارتوپدی انجام می‌شود.
