افزایش سن و پیری می‌تواند یکی از علت‌های گردن درد باشد. تخریب طبیعی ستون فقرات فوقانی، معمولا در اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود و در 60 سالگی بسیاری از افراد به دلیل آرتروز مهره‌ای یا دیسک، دچار گردن درد می‌شوند. آرتروز گردن یا اسپوندیلوز می‌تواند دامنه حرکتی شما را محدود کند. حتی می‌تواند منجر به رادیکولوپاتی گردن که شامل درد، بی حسی یا ضعف ناشی از فشردگی ریشه عصب است، شود. اما همه این علائم اغلب با کشش و تقویت عضلات گردن بهبود می‌یابند. مراقبت از خود و سایر روش‌های درمانی می‌توانند به تسکین درد آرتروز گردن کمک کنند.
علت آرتروز گردن
آرتروز گردنی یا سندرم مفصل فاست گردن، یک بیماری تحلیل برنده است که به درد و سفتی گردن منجر می‌شود. ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره در قسمت بالایی ستون فقرات قرار دارد و هر دو طرف پشت مهره‌های گردن دو مفصل فاست وجود دارد. این مفاصل ثبات را فراهم می‌کنند و امکان حرکاتی مانند چرخش و تکان دادن سر را به وجود می‌آورند.
هر مفصل فاست شامل غضروف است که توسط یک کپسول حاوی مایع مفصلی احاطه می‌شود. این مایع مفصلی نقش مهمی در روانکاری و حرکت مفصل فاست گردن دارد. در آرتروز گردن یا استئوآرتریت گردن، غضروف‌ها شروع به تحلیل و تجزیه می‌شوند. آنها نازک می‌شوند و در موارد شدید ممکن است کاملاً از بین بروند، باعث ایجاد اصطکاک استخوان به استخوان در مفاصل فاست گردن می‌شوند. این شرایط می‌تواند منجر به ایجاد استئوفیت‌ها یا خارهای استخوانی شود.
همچنین، عوامل دیگری نیز می‌توانند باعث بروز آرتروز در مهره‌های گردن شوند. این بیماری عموماً به عنوان یک نتیجه از روند پیری رخ می‌دهد، اما ممکن است در جوانان نیز رخ دهد و علل آن عبارتند از:
- آسیب ویپلش ناشی از ضربه به سر یا تصادف با وسیله نقلیه موتوری.
- وضعیت بدن نامناسب.
- استفاده مداوم از تلفن همراه که باعث خم شدن سر و فشار آوردن بر مهره‌های گردن C1 و C2 می‌شود.
- برخی حرفه‌ها که نیازمند ماندن طولانی مدت در یک وضعیت خاص هستند (مانند جراحان که در حین عمل جراحی معمولاً دچار آرتروز گردن می‌شوند).
- حرکات تکراری مانند ضربه زدن به سر.
- صدمات و آسیب‌ها.
- صدمات ورزشی در ناحیه گردن.
- فشرده سازی ناشی از اسپاسم ثابت عضلات، که عضله ذوزنقه‌ای معمولترین عاملبازنویسی شد.
آرتروز گردنی، یا سندرم مفصل فاست گردن، یک بیماری تحلیل برنده است که باعث درد و سفتی گردن می‌شود. ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره در بخش بالایی ستون فقرات قرار دارد و در هر دو طرف پشت مهره‌های گردن دو مفصل فاست وجود دارد. این مفاصل ثبات را فراهم می‌کنند و حرکاتی مانند چرخش و تکان دادن سر را ممکن می‌سازند.
هر مفصل فاست شامل غضروفی است که توسط یک کپسول حاوی مایع مفصلی احاطه شده است. این مایع مفصلی نقش مهمی در روانکاری و حرکت مفصل فاست گردن دارد. در آرتروز گردنی یا استئوآرتریت گردن، غضروف‌ها شروع به تحلیل و تجزیه می‌شوند. آنها نازک می‌شوند و در موارد شدید ممکن است کاملاً از بین بروند، که باعث ایجاد اصطکاک استخوان به استخوان در مفاصل فاست گردن می‌شود. این وضعیت می‌تواند منجر به ایجاد استئوفیت‌ها یا خارهای استخوانی شود.
همچنین، عوامل دیگری نیز می‌توانند به بروز آرتروز در مهره‌های گردنی منجر شوند. این بیماری عموماً به عنوان یک نتیجه از روند پیری رخ می‌دهد، اما ممکن است در جوانان نیز رخ دهد و علل آن عبارتند از:
- آسیب ویپلش ناشی از ضربه به سر یا تصادف با وسیله نقلیه موتوری.
- وضعیت نامناسب بدن.
- استفاده مداوم از تلفن همراه که باعث خم شدن سر و فشار آوردن بر مهره‌های گردن C1 و C2 می‌شود.
- برخی شغل‌ها که نیازمند ماندن طولانی مدت در یک وضعیت خاص هستند (مانند جراحان که در حین عمل جراحی معمولاً دچار آرتروز گردن می‌شوند).
- حرکات تکراری مانند ضربه زدن به سر.
- صدمات و آسیب‌ها.
- صدمات ورزشی در منطقه گردن.
علائم آرتروز گردن
آرتروز گردن چندین علائم مشخص دارد که اجازه می‌دهد به راحتی از سایر مشکلات گردن متمایز شود. این علائم عبارتند از:
- درد عضلانی (به خصوص در عضله ذوزنقه‌ای)
- احساس سفتی در گردن
- عدم توانایی چرخاندن گردن به طور کامل به هر دو طرف
- گردن درد
- میگرن چشمی
- سردرد
- میگرن
- دردی که فقط هنگام خوابیدن فروکش می‌کند
- ضعف، گزگز یا بی حسی در بازوها
- اثرات روانشناختی ناشی از درد مزمن
- مشکل در انجام کارهای معمولی و سرگرمی‌ها
- گاهی معلولیت کامل و دائمی
علائم دیگر: سردرد به علت آرتروز گردن
سردرد در افراد مبتلا به آرتروز گردن می‌تواند ناشی از فشرده سازی در نتیجه تحلیل رفتن دیسک‌ها و در نهایت کلاپس (ریزش) آنها باشد. سردردهای آرتروز گردنی بسیار مشخص هستند، اما اغلب به اشتباه تشخیص داده می‌شوند. این سردردها از قاعده جمجمه شروع می‌شوند و معمولاً یک طرفه (در یک طرف گردن) هستند. سپس درد از قاعده جمجمه به بالای سر و گاهی حتی تا پشت چشم در طرف آسیب دیده گسترش می‌یابد.
با این وجود، اگر عضلات دو طرف دچار اسپاسم باشند، همزمان دو طرف گردن و سر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این فشرده سازی همچنین می‌تواند باعث ایجاد هرگونه خار استخوان و اختلال در گردش مایع نخاع گردن یا فشار بر اعصاب نخاعی که معمولاً عصب نخاعی اکسی پیتال بزرگ است، شود.
این می‌تواند میگرن را تقریباً بلافاصله همراه با تمام علائمی که با آن همراه است از جمله حالت تهوع، نور هراسی (حساسیت به نور)، فونوفوبیا (حساسیت به صدا)، استفراغ و البته درد شدید سر را تحریک کند.
تشخیص
در ابتدا پزشک شما را معاینه می‌کند تا تشخیص دهد آیا این بیماری را دارید یا خیر. شما باید در مورد جراحات گردن که داشته‌اید صحبت کرده و علائم خود را شرح دهید. پزشک اغلب وضعیت و سلامتی گردن، شانه‌ها، بازوها و پاها را بررسی می‌کند. سایر تست‌هایی که ممکن است به تشخیص آرتروز گردن کمک کنند عبارتند از:
- تست‌های تصویربرداری. عکسبرداری با اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن، تصاویری از ساختارهای موجود در ستون فقرات را فراهم می‌کنند. این‌ها می‌توانند استخوان‌ها، دیسک‌ها، عضلات و اعصاب داخل و اطراف گردن و همچنین نخاع را نشان دهند.
- میلوگرافی. در طول این آزمایش، پزشک رنگی را به مایع اطراف نخاع شما تزریق می کند و سپس با انجام سی تی اسکن می‌بیند که خار استخوان و دیسک چگونه با عصب‌های فرد ارتباط برقرار می‌کنند.
- الکترومیوگرافی. این آزمایش نشان می‌دهد که عصب‌ها به خوبی در امتداد سیگنال‌های نخاع به عضلات منتقل می‌شوند.
درمان آرتروز گردن
درمان به طور معمول شامل مدیریت درد و سایر علائم است.
راه‌های تسکین درد آرتروز یا اسپوندیلوز گردن:
وضعیت خوب بدن
وضعیت نامناسب بدن می‌تواند منجر به درد گردن شود و تغییرات تحلیلی در ستون فقرات بالایی را به همراه داشته باشد. نشستن با سر و گردن به جلو برای گردن بسیار ضار است و بسیاری از افراد هنگام استفاده از کامپیوتر در محیط کار این وضعیت را به صورت مکرر تکرار می‌کنند. این وضعیت می‌تواند منجر به رادیکولوپاتی و یا آرتروز گردن شود. برای کاهش درد، جلوگیری از آرتروز گردن و تسکین نمودن وضعیت درد، باید در هنگام استفاده از کامپیوتر به وضعیت بدن خود توجه کنید. هنگام راه رفتن، باید کمرتان را راست نگه دارید و گوش‌هایتان را به طور عمودی در یک خط با شانه‌ها قرار دهید. همچنین، در هنگام نشستن، باید گوش‌هایتان را با شانه‌ها تطبیق داده و چانه خود را کمی به سمت داخل برده تا در حالت مناسب قرار گیرد. با تمرین و حفظ وضعیت بدن صحیح، ممکن است درد گردن شما بهبود یابد و به طور دائمی کاهش یابد.
سرما و گرما درمانی
برای بسیاری از افراد، علائم آرتروز گردن ابتدا در حدود یا بعد از 60 سالگی بروز می‌کند و با درد در یک طرف گردن شروع می‌شود. برای تسکین این درد، می‌توانید بسته‌های سرد و یک پد گرم کننده را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. بسته سرد را در حوله و روی محل درد به مدت 20 دقیقه قرار دهید، سپس آن را برداشته و یک بسته گرمایشی برای مدت زمان مشابه روی “قسمت دردناک گردن” قرار دهید. اگر درد شدید یا بی حسی در بازوها دارید که از بین نمی‌رود، برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنید یا اگر از قبل تشخیص داده‌اید، علائم جدید یا بدتر را ارزیابی کنید.
بالش مناسب آرتروز گردن
در طول خواب، گردن باید در وضعیت خنثی و در یک راستا با ستون فقرات قرار بگیرد. خوابیدن روی بالش معمولی، ممکن است گردن را مجبور به خم شدن یا تمایل به پایین رفتن کند که این وضعیت باعث گردن درد می‌شود. طبق برخی مطالعات، بالش ارگونومیک لاتکس، درد گردن ناشی از آرتروز گردن را تسکین داده و دامنه حرکتی را به حالت طبیعی باز می‌گرداند. شما می‌توانید بالش آرتروز گردن را از فروشگاه‌های آنلاین یا لوازم طبی-پزشکی تهیه کنید.
کولار گردن
استفاده از کولار گردن برای مدت کوتاه ممکن است به علائم آرتروز گردن کمک کند. اگر زیاد آن را بپوشید می‌تواند باعث ضعیف شدن عضلات گردن شود.
پدهای تسکین دهنده درد
یکی دیگر از درمان‌های آرتروز گردن، چسب‌ها (پدهای ضد درد) تسکین دهنده درد بدون نسخه است. برخی از این چسب‌ها حاوی لیدوکائین، داروی بی‌حس کننده می‌باشند. برخی دیگر حاوی آسپرین، تسکین دهنده‌ی درد و برخی دیگر حاوی محصولاتی هستند که عضلات را گرم و نرم می‌کنند. از آنجا که این چسب‌های انعطاف پذیر می‌توانند به شکل زاویه ای در ناحیه گردن / شانه بچسبند، برای تسکین درد آرتروز گردنی یک انتخاب عالی می‌باشند. شاید لازم باشد پدهای مختلفی را امتحان کنید تا نوع مناسب آن که تسکین دهنده‌ی درد شماست را پیدا کنید.
داروهای ضد التهاب
اکثر افراد با خیال راحت می‌توانند از داروهای ضد التهاب بدون نسخه برای تسکین درد گردن به دلیل فشردگی عصب، آرتروز یا برآمدگی دیسک استفاده کنند. می‌توانید آسپرین، ایبوپروفن یا سدیم ناپروکسن را امتحان کنید. این داروها را همیشه طبق دستورالعمل بسته بندی دارو، مصرف کنید و هرگز از دوز مشخص شده بیشتر استفاده نکنید. اگر متوجه شدید که به طور مداوم از داروهای ضد التهاب (به عنوان مثال روزانه) برای درد گردن استفاده می‌کنید، در مورد مداخلات پزشکی (مانند تزریق کورتیکواستروئید) که ممکن است تسکین طولانی مدت‌تری داشته باشد، به پزشک مراجعه کنید.
تمرینات کششی
هنگامی که گردن شما درد می‌کند، به احتمال زیاد از حرکت دادن آن جلوگیری می‌کنید که این مسئله باعث انقباض و سفتی عضلات گردن می‌شود. انجام حرکات کششی آرام گردن می‌تواند باعث کشش ستون فقرات گردن، انعطاف پذیری و قدرت عضلات گردن شود. عضلات قوی‌تر گردن، به نوبه خود به شما در تسکین درد گردن کمک می‌کند و دامنه‌ی حرکتی را بهبود می‌بخشد. متخصص فیزیوتراپی نیز می‌تواند تکنیک صحیح تمرینات گردن را که نیازی به تجهیزات خاصی ندارند و می‌توانید هنگام نشستن یا دراز کشیدن انجام دهید، آموزش دهد.
ماساژ
از آنجا که آرتروز گردن باعث سفت شدن عضلات می‌شود، ماساژ درمانی می‌تواند برای تسکین درد و بازگرداندن دامنه حرکتی مفید باشد. ماساژ می‌تواند انعطاف پذیری عضلات گردن را بازگرداند و توانایی شما در چرخاندن سر به طرفین را بهبود بخشد. هر نوع ماساژ گردن برای آرتروز گردن می‌تواند مناسب باشد شود و افرادی که از ترکیب ماساژ و گرما استفاده می‌کنند ممکن است حتی تسکین درد بیشتری داشته باشند. همچنین می‌توانید از پزشک خود برای ارجاع به فیزیوتراپی سوال کنید. درمانگر شما می‌تواند ماساژ گردن را با تمریناتی که در خانه انجام می‌دهید ترکیب کند.
جراحی ستون فقرات گردن
اگر درد شما به درمان‌های محافظه کارانه پاسخ نمی‌دهد یا در اثر رادیکولوپاتی گردن دچار بی حسی می‌شوید، ممکن است کاندید مناسبی برای جراحی ستون فقرات باشید. هدف از جراحی، کاهش فشار بر ریشه (های) عصبی یا خود نخاع است. جراحی‌های رفع فشار گردن شامل لامینکتومی، برداشتن یا جایگزینی دیسک و فیوژن ستون فقرات است.
