درمان تنگی کانال نخاع با دارو، اپیدورال، کایروپراکتیک و فیزیوتراپی

آیا تنگی کانال نخاعی درمان دارد؟ بهترین درمان تنگی کانال نخاع چیست؟ آیا فیزیوتراپی برای درمان تنگی کانال نخاع موثر است؟ همه این سوالات در متن مورد بحث قرار گرفته است.

تنگی کانال نخاع به باریک شدن کانال نخاع گفته می‌شود که اغلب مربوط به سن است، اگرچه گاهی اوقات به دلیل سایر شرایط و بیماری‌ها نیز ایجاد می‌شود. بیشتر علائم تنگی کانال نخاع به دلیل فشردگی در اطراف ریشه‌های عصبی ایجاد می‌شود که از نخاع منشعب می‌شوند و باعث گزگز و ضعف در پاها (سیاتیک)، بازوها و سایر قسمت‌های بدن می‌شود. تنگی کانال نخاع معمولاً در ناحیه کمر و گردن اتفاق می‌افتد، اگرچه ممکن است در قسمت فوقانی کمر نیز رخ دهد. تنگی کانال نخاع در صورتی که بسیار شدید باشد می‌تواند منجر به آسیب دیدگی اعصاب شود و در صورت فشرده شدن برای مدت طولانی امکان فلج شدن بیمار نیز وجود دارد. درجاتی از باریک شدن کانال نخاع ممکن است به مرور زمان طبیعی باشد و درمان‌های مختلف چه غیرتهاجمی و چه تهاجمی می‌توانند به مقابله با علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

برای تشخیص تنگی ستون فقرات، می‌توان از فناوری تصویربرداری استفاده کرد. این فرایند به طور معمول تدریجی اتفاق می‌افتد و باید توسط متخصص مورد بررسی دقیق قرار گیرد. اگر درد شدید در یک یا چند عضو بدن تجربه می‌کنید، قادر به احساس یکی از پاها یا دست‌های خود نیستید، کنترل مثانه یا روده خود را از دست داده‌اید، کنترل حرکت ظریف در دستان خود را از دست داده‌اید یا با مشکلات شدید تعادل مواجه هستید، باید بلافاصله به مراقبت‌های پزشکی مراجعه کنید.

چه عواملی باعث تنگی ستون فقرات می‌شود؟ 

باریک شدن ستون فقرات ممکن است در نتیجه آرتروز یا تخریب ساده استخوان به دلیل فرسودگی، به طور طبیعی با افزایش سن رخ دهد. غضروف، که یک محفظه محافظتی محکم است و باعث جلوگیری از تماس مستقیم بین استخوان‌ها می‌شود، ممکن است با گذشت زمان و تأثیر ضربه فرسوده شود. بدن با تولید استخوان جدید به نام خار استخوان، به اصطکاک استخوان به استخوان پاسخ می‌دهد. این خارهای استخوانی می‌توانند در نهایت منجر به باریک شدن کانال نخاعی شوند، زیرا غضروف محافظ بین مفاصل مهره‌ها فرسوده شده است.

همچنین، دژنراسیون دیسک یکی دیگر از عواملی است که با عملکرد ستون فقرات در رابطه با سن مرتبط است. دو مهره توسط دیسک اسفنجی جدا شده‌اند که ممکن است در طول زمان آسیب ببیند یا فرسوده شود. وقتی که این دیسک بیش از حد بروجسته شود (معمولاً به شکل فتق دیسک)، ممکن است فشار روی ریشه‌های عصبی اطراف را افزایش دهد. همچنین، دیسک‌ها ممکن است به علت آسیب دیدگی پاره شوند. وقتی استخوان‌های ستون فقرات آسیب ببینند یا شکسته شوند، التهاب ممکن است باعث تورم شود که فشار روی ریشه‌های عصبی اطراف و نخاع را افزایش می‌دهد.

در نهایت، یکی دیگر از دلایل تنگی کانال نخاعی ژنتیک است. برخی از افراد با کانال نخاعی تنگ‌تر از حد طبیعی به دنیا می‌آیند که در این شرایط جلوگیری از فشردگی بسیار ضروری خواهد بود. سایر مشکلات ستون فقرات ممکن است عصب‌های فشرده شده را تحت تاثیر قرار داده و باعث درد یا بی‌حسی مانند کیفوز یا اسکولیوز شود.

شناسایی علائم تنگی ستون فقرات

علائم خاص تنگی ستون فقرات مشخص است یا ممکن است مربوط به به فشردگی عصب در یک یا چند ناحیه ستون فقرات باشد. بسته به جایی که کانال نخاعی باریک می‌شود، تنگی کانال نخاع می‌تواند علائم مختلفی داشته باشد. علائم مربوط به قسمت کمر شامل موارد زیر است:

• درد در ناحیه کمر.
• تابش درد در پایین یک پا.
• بی‌حسی یا گزگز شدن پا.
• ضعف یا احساس سنگینی در یک پا.
• دردی که در هنگام ایستادن به مدت طولانی بدتر می‌شود.
• احساس آرامش در حالت نشسته، خم شدن به جلو یا حرکت در حالت مایل.
• از دست دادن کنترل روده و مثانه در موارد شدید (به دنبال مراقبت‌های اورژانسی باشید).

علائم مربوط به قسمت گردن شامل موارد زیر است:

• درد در قسمت فوقانی کمر.
• دردی که به بازوها و دستان شما تابیده می‌شود.
• مشکل در مهارت‌های حرکتی مانند باز کردن و بستن دکمه پیراهن یا نوشتن / تایپ کردن.
• عدم احساس و قدرت در یک دست.
• از دست دادن کنترل روده و مثانه در موارد شدید (به دنبال مراقبت‌های اورژانسی باشید).

اگر علائم شما نشان دهنده تنگی ستون فقرات باشد، یک متخصص از مجموعه آزمایشات عصبی و تصویربرداری برای تشخیص مشکل، ماهیت و دامنه مشکل شما استفاده می‌کند. برای تشخیص باریک شدن کانال نخاع ممکن است از تکنیک‌های مختلف تصویربرداری استفاده شود.

درمان تنگی کانال نخاع

درمان تنگی کانال نخاع به شدت تنگی و عوارض آن بر کیفیت زندگی، بستگی دارد. روش‌های تهاجمی برای درمان تنگی ستون فقرات وجود دارند، اما در ابتدا این روش‌ها همیشه ضروری نیستند. فیزیوتراپی و رژیم غذایی سالم (به منظور کاهش استرس در ستون فقرات و کاهش تنگی بیشتر)، درمان پارگی یا فتق دیسک (جهت کاهش فشار) و داروهای ضد التهاب (برای کاهش التهاب و تورم) می‌توانند راه‌حل‌هایی برای این مشکل باشند.

مراقبت از خود برای درمان تنگی کانال نخاع 

گاهی اوقات یک تغییر کوچک در یک برنامه روزمره زندگی می‌تواند علائم شما را کاهش دهد. قسمت تحتانی کمر شما بیشترین وزن را تحمل می‌کند، بنابراین لازم است نحوه راه رفتن، نشستن، خوابیدن یا ایستادن را برای حفظ تراز تنظیم کنید. مراحل زیر ممکن است به کاهش درد شما کمک کند:

حمام گرم بگیرید یا از پد گرمایی استفاده کنید

گرما باعث تحریک حواس در ناحیه مورد استفاده می‌شود که میزان سیگنال‌های درد ارسال شده به مغز را کاهش می‌دهد. گرما درمانی همچنین رگ‌های خونی موجود در منطقه را باز می‌کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را در منطقه فراهم می‌کند. این می‌تواند باعث بهبود درمان تنگی کانال نخاع شود.

موقعیت خواب خود را تغییر دهید 

اگر بعد از یک شب خوابیدن متوجه افزایش درد شدید، ممکن است لازم باشد موقعیت خواب خود را تنظیم کنید. اگر راحت‌ترین حالت براي شما خوابیدن به پهلو است، سعی کنید یک بالش بین زانوهای خود قرار دهید تا ستون فقرات در یک راستای مناسب قرار بگیرد. اگر به پشت خوابیدن برای شما راحت‌تر است، یک بالش زیر زانوی خود قرار دهید تا موقعیت بهتری ایجاد کند.

ایجاد یک ایستگاه کار پشتیبانی 

اگر کار شما پشت ميز است، برای کاهش فشار وارده بر ستون فقرات، تغییراتی را در دفتر کار خود در نظر بگیرید. می‌توانید یک حوله را رول کنید و آن را بین کمر و صندلی قرار دهید تا بتواند از کمر شما پشتیبانی کند. اگر کار بدنی بیشتری دارید، سعی کنید هر ساعت دو بار استراحت کنید تا به بدنتان کمک کنید از حرکت‌های مکرر بهبود یابد.

دارو برای درمان تنگی کانال نخاع 

داروهای مختلفی وجود دارد که می‌تواند برای کاهش درد تنگی ستون فقرات استفاده شود. این داروها شامل موارد زیر است:

• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) با مسدود کردن برخی مواد شیمیایی در بدن که باعث التهاب می‌شوند، التهاب را کاهش می‌دهند. از آن‌جا که درد تنگی ستون فقرات می‌تواند ناشی از التهاب در ستون فقرات باشد، NSAIDها به ویژه در تسکین درد کمک می‌کنند ها شامل آسپرین ، ناپروکسن (Aleve)، (Naprosyn) و ایبوپروفن (Motrin ،Nuprin ،Advil) هستند.
• داروهای ضد درد (تسکین دهنده درد) می‌توانند با جلوگیری از تولید مواد شیمیایی سلول‌های آسیب دیده به نام پروستاگلاندین، ​​تسکین موقتی درد را ایجاد کنند. وقتی این مواد شیمیایی توسط اعصاب جمع می‌شوند، علائم درد به مغز ارسال می‌شود. در حالی که این داروها می‌توانند در کاهش درد موثر باشند، اما التهاب را کاهش نمی‌دهند. مسکن شامل داروهایی مانند تایلنول است.
• استروئیدها را می‌توان برای افراد مبتلا به تنگی ستون فقرات برای کاهش علائم تجویز کرد. استروئیدها باعث کاهش تولید مواد شیمیایی ایجاد کننده التهاب می‌شوند. این داروها باعث کاهش درد ناشی از التهاب در ستون فقرات می‌شوند.
• داروهای ضد افسردگی می‌توانند به کاهش درد مزمن شما کمک کنند. مکانیسم کاهش این داروها به طور کامل درک نشده است، با این حال تصور می‌شود که داروهای ضد افسردگی سطح انتقال دهنده‌های عصبی در ستون فقرات شما را کاهش می‌دهند. برای دیدن اثرات کاهش دهنده ضدافسردگی دردها، باید روزانه آن‌ها را طی هفته‌ها مصرف کنید.
• داروهای ضد تشنج باعث کاهش درد ناشی از آسیب دیدن اعصاب می‌شوند. از آن‌جا که تنگی نخاع در اثر نیشگون گرفتن اعصاب ایجاد می‌شود، این موارد می‌توانند در کاهش علائم بسیار موثر باشند. این‌ها شامل گاباپنتین (Neurontin) و پرگابالین (Lyrica) است.
• داروهای مخدر داروهایی هستند که جلوی دریافت پیام‌های درد در مغز را می‌گیرند. از آن‌جا که مواد افیونی اعتیاد زیادی دارند، معمولاً فقط در کوتاه مدت تجویز می‌شوند.

تزریق استروئید 

تزریق استروئید برای درمان تنگی کانال نخاع داروی تسکین درد را مستقیماً به محل تورم و التهاب می‌رساند. این درمان از طریق یک روش کم تهاجمی انجام می‌شود که دارو را به ستون فقرات شما تزریق می‌کند. قبل از عمل به شما یک عامل بی‌حس کننده داده می‌شود تا هیچ دردی حسی نکنید. توصیه می‌شود که استفاده از تزریق استروئید در طی چند ماه تکرار شود. باید توجه داشته باشید که تزریق مکرر یا بیش از حد استروئید می‌تواند باعث ضعیف شدن استخوان‌ها و بافت‌های همبند شود. به همین دلیل، این تزریقات باید همراه با فیزیوتراپی یا یک برنامه تمرینی خانگی که توسط پزشک تأیید شده است، انجام دهید تا عضلات پشت را قوی نگه دارید. برای درمان تنگی نخاع دو نوع تزریق اصلی وجود دارد:

• تزریق استروئید اپیدورال: برای درمان تنگی کانال نخاع مخلوطی از استروئیدها و عامل بی‌حسی به فضای اپیدورال کانال نخاع یا کانال‌های ریشه عصب شما تزریق می‌شود. فضای اپیدورال ناحیه بین مهره‌ها و نخاع است. از آنجا که دارو مستقیماً در ناحیه شروع درد تزریق می‌شود، می‌تواند در کاهش تورم و التهاب مرتبط با تنگی نخاع موثر باشد.
• تزریق مفصل: مخلوطی از استروئیدها و عوامل بی‌حسی به مفصل یا اعصاب اطراف آن تزریق می‌شود. همانند تزریق استروئید اپیدورال، تزریق صورت با کاهش التهاب در منطقه درد را کاهش می‌دهد.

درمان کایروپراکتیک 

برای درمان تنگی کانال نخاع، یک متخصص جراحی با استفاده از دستان خود یک نیروی ناگهانی به مفاصل نخاعی شما وارد می‌کند. این کار می‌تواند ستون فقرات شما را به گونه‌ای دستکاری کند که تحرک و عملکرد شما را بهبود بخشد. این تنظیم مجدد علاوه بر بهبود حرکت، می‌تواند درد یا گرفتگی کمر را نیز کاهش دهد. اگر پوکی استخوان شدید دارید، نباید درمان کایروپراکتیک انجام دهید، زیرا این امر احتمال شکستگی استخوان را افزایش می‌دهد.

فیزیوتراپی 

همکاری با یک فیزیوتراپیست برای تقویت بدن و کمک به بازگشت شما به فعالیت‌های طبیعی بسیار مفید است. فیزیوتراپیست می‌تواند به شما در درمان تنگی کانال نخاع، در مورد قرارگیری صحیح و راهبردهای کاهش فشار در ناحیه کمر راهنمایی کند. آن‌ها همچنین ممکن است تمریناتی را توصیه کنند که عضلات پشت، پا و شکم را تقویت کرده و بهبود وضعیت بدن شما را تسریع کنند. برای داشتن تسکین پایدار از علائم، پیشنهاد می‌شود تمریناتی که با همکاری فیزیوتراپیست در خانه انجام می‌دهید را ادامه دهید.