بسیاری از افراد در طول زندگی خود با دردهای ناحیه پایینی کمر مواجه می‌شوند. ممکن است در اثر بلند کردن یک جعبه سنگین با تکنیک نادرست، یا به طور آهسته و بدون دلیل واضح، درد کمر آغاز شود. این نوع درد که گاهاً به یک یا هر دو پا منتقل میشود، می‌تواند برای فرد مبتلا به آن، بسیار ناخوشایند باشد.
درمان درد کمر در ناحیه پایینی ستون فقرات شامل ترکیبی از فعال‌سازی و تقویت عضلات شکمی، افزایش انعطاف پذیری، فیزیوتراپی دستی (مانند تکنیک‌های منوال تراپی)، کار با مفاصل، تکنیک‌های آرامش و انرژی‌دهی عضلانی، حرکات در بافت‌های نرم بدن و در صورت لزوم، روش‌های خاص دیگر است. آموزش به بیمار درباره نگهداری حالت صحیح بدن در حین ایستادن و نشستن، تصحیح فعالیت‌های بدنی و استراتژی‌های حرکتی دیگر، برای تقویت و بهبود درد کمر در ناحیه پایینی ستون فقرات، حائز اهمیت است. با استفاده از رویکرد چند وجهی و تمرین مداوم، مداخله فیزیوتراپی می‌تواند بدون نیاز به جراحی و عمل جراحی، افراد را به بازگشت به حرکت و عملکرد مطابق تمایلات شخصی خودشان، راهنمایی کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره 09107803155 تماس حاصل فرمایید.
آناتومی
ستون فقرات کمری (لامبر)، چیزی است که معمولاً به نواحی پایینی کمر، گفته می شود و بخشی از ستون فقرات است که بین قفسه سینه و باسن را در بر می گیرد. ستون فقرات کمری از ۵ استخوان به نام مهره، و با بالشتک هایی بین هر استخوان، تشکیل شده است. این بالشتک ها که به عنوان دیسک شناخته می شوند، هنگام راه رفتن یا دویدن، به شما کمک می کنند و به عنوان ضربه گیر عمل می کنند تا استخوان ها به یکدیگر ساییده نشوند.
ستون فقرات کمری دارای رباط هایی است که آن را در جای خود نگه می دارند، و توسط لایه های زیادی از ماهیچه ها احاطه شده است. در وسط هر مهره، نخاع وجود دارد که از آن، اعصاب در دو طرف چپ و راست ستون فقرات منشعب می گردد.
قسمت انتهایی کمر، یا ستون فقرات کمری، عملکردهای مختلف و مهمی برای بدن انسان انجام می دهد. این عملکرد ها شامل حمایت ساختاری، حرکت و حفاظت از بافت های خاص بدن می باشد.
وقتی می ایستیم، قسمت پایین کمر، جهت تحمل وزن بالا تنه، عمل می کند. وقتی به جلو یا عقب خم می‌شویم یا از ناحیه کمر می‌چرخیم، قسمت پایین کمر درگیر حرکت میشود. بنابراین، آسیب به ساختارهای مهمی برای تحمل وزن، مانند ستون فقرات استخوانی، ماهیچه ها و رباط ها، اغلب زمانی که بدن به حالت ایستاده و صاف، و یا در حال انجام حرکات مختلف می باشد، رخ می دهد.
علت کمردرد در قسمت پایین ستون فقرات
اکثر مردم حداقل یک بار در زندگی خود کمردرد را تجربه می کنند. اگرچه این درد یا ناراحتی می‌تواند در هر جایی از پشت شما اتفاق بیفتد با این حال شایع‌ترین ناحیه تحت تاثیر، نواحی پایین کمر شما می باشد، زیرا که قسمت پایین کمر بیشتر وزن بدن شما را تحمل می کند.
کمردرد دومین دلیلی است که آمریکایی ها به ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود، مراجعه می کنند، و بعد از سرماخوردگی و آنفولانزا در رتبه دوم قرار دارد.
معمولاً ابتدا درست پس از بلند کردن یک جسم سنگین، حرکت ناگهانی، نشستن طولانی مدت در یک وضعیت یا آسیب دیدگی یا تصادف، کمردرد را احساس خواهید کرد.
کمردرد حاد اغلب به دلیل آسیب ناگهانی به عضلات و رباط های پشتیبان ایجاد می شود. درد ممکن است ناشی از اسپاسم عضلانی، یا کشیدگی، و یا پارگی در عضلات و رباط ها باشد.
علل کمردرد ناگهانی عبارتند از:
⦁ شکستگی های ناشی از فشار به ستون فقرات، بدلیل پوکی استخوان
⦁ سرطان در نواحی ستون فقرات
⦁ شکستگی یا ترک در نخاع و اعصاب ستون فقرات
⦁ اسپاسم عضلانی (عضلات بسیار منقبض)
⦁ پارگی یا فتق دیسک
⦁ سیاتیک
⦁ تنگی کانال نخاعی (فشار و انسداد در کانال نخاعی)
⦁ انحنای ستون فقرات (مانند اسکولیوز یا کیفوز)، که ممکن است ارثی باشد و در کودکان یا نوجوانان دیده شود.
⦁ کشیدگی یا پارگی عضلات یا رباط های پشتیبان
همچنین کمردرد در انتهای ستون فقرات، نیز ممکن است به دلایل زیر باشد:
⦁ آنوریسم آئورت شکمی که به بیرون نشت می کند.
⦁ انواع آرتروز (آرتریت)، مانند استئوآرتریت، آرتریت پسوریاتیک، و آرتریت روماتوئید.
⦁ عفونت ستون فقرات (استئومیلیت، دیسکیت، آبسه).
⦁ عفونت کلیه یا سنگ کلیه.
⦁ مشکلات مربوط به بارداری.
⦁ مشکلات کیسه صفرا یا پانکراس ممکن است باعث کمردرد شود.
⦁ شرایط پزشکی که بر اندام های تناسلی زنان تأثیر می گذارد، از جمله اندومتریوز، کیست تخمدان، سرطان تخمدان، یا فیبروم رحم.
⦁ درد در پشت لگن یا مفصل ساکروایلیاک (SI)
علائم کمردرد در قسمت پایین ستون فقرات
در صورتی که کمر شما آسیب ببیند، ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنید. ممکن است احساس گزگز و سوزش، درد مبهم یا درد شدید داشته باشید. شدت درد می‌تواند از خفیف تا بسیار شدید باشد به‌طوری که شما قادر به حرکت نباشید. بسته به علت کمردرد، ممکن است درد در ساق پا، لگن و یا پایین پا نیز احساس شود. همچنین، ضعف در پاها و کف پا نیز ممکن است رخ دهد.
چه زمانی میبایست با یک پزشک متخصص، تماس بگیرید
اگر علائم زیر را تجربه می کنید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
⦁ کمردرد پس از ضربه یا زمین خوردن شدید
⦁ سوزش هنگام ادرار، و یا خون در ادرار
⦁ سابقه سرطان
⦁ از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع (بی اختیاری)
⦁ دردی که به پاهای شما انتقال می یابد، و به زیر زانو می رسد
⦁ دردی که هنگام دراز کشیدن بدتر می شود، یا دردی که شما را در شب بیدار می کند
⦁ قرمزی یا تورم در پشت کمر، و یا ستون فقرات
⦁ درد شدیدی که در راحتی شما اختلال ایجاد کرده باشد
⦁ تب بی دلیل همراه با کمردرد ضعف یا بی حسی در باسن، ران، ساق پا، و یا لگن
همچنین می توانید در صورت تجربه موارد زیر نیز، با پزشک خود تماس بگیرید:
⦁ به طور ناخواسته در حال کاهش وزن بوده اید
⦁ از استروئیدها یا داروهای تزریقی استفاده می کنید
⦁ قبلاً کمردرد داشته اید، اما این درد متفاوت است و احساس بدتری دارد
⦁ کمردرد بیش از ۴ هفته طول کشیده است
امتحانات و تست ها
وقتی برای اولین بار به پزشک خود مراجعه می کنید، از شما در مورد کمردرد سؤال می شود، از جمله اینکه هر چند وقت این کمر درد رخ می دهد، و چقدر شدید است.
پزشک شما سعی می کند با اقدامات ساده ای مانند یخ، مسکن های خفیف، فیزیوتراپی و ورزش های مناسب، علت کمردرد شما و اینکه آیا احتمال دارد به سرعت بهبود یابد را، تعیین کند. بیشتر اوقات با استفاده از این روش ها، کمردرد بهتر می شود.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما سعی می‌کند محل درد را مشخص کند و بفهمد که چگونه بر حرکت شما تأثیر می‌گذارد.
اکثر افراد مبتلا به کمردرد در عرض ۴ تا ۶ هفته بهبود می یابند. ارائه دهنده شما ممکن است هیچ گونه آزمایشی را در اولین ویزیت، تجویز نکند، مگر اینکه علائم خاصی داشته باشید.
تست ها، و آزمایش هایی که ممکن است توسط پزشک مراقب، تجویز گردند، عبارتند از:
⦁ اشعه ایکس
⦁ سی تی اسکن قسمت انتهایی ستون فقرات
⦁ ام آر آی پایین ستون فقرات
درمان درد پایین کمر
مراقبت از خود در خانه
برای بهبود سریع، در اولین احساس درد، اقدامات مناسب را انجام دهید.
در اینجا چند نکته برای کنترل درد وجود دارد:
⦁ در چند روز اول فعالیت بدنی عادی را متوقف کنید. این به تسکین علائم شما و کاهش هرگونه تورم در ناحیه درد کمک می کند.
⦁ استفاده از کیسه آب گرم و سرد، توصیه میشود. یکی از روش های خوب استفاده از یخ در ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول، و سپس استفاده از گرما می باشد.
⦁ مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین) یا استامینوفن (تیلنول) مصرف کنید. دستورالعمل های درج شده روی بسته دارو را، در مورد مقدار مصرف دنبال کنید. بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
⦁ در هنگام خواب، سعی کنید در حالت خمیده (مانند حالت جنین در رحم) دراز بکشید و بالشی بین پاهای خود قرار دهید. اگر معمولاً به پشت می‌خوابید، برای کاهش فشار، یک بالش یا حوله غلتان را زیر زانوهای خود قرار دهید.
تمرین و ورزش
یک باورنادرست رایج در مورد کمردرد این است که باید استراحت کنید و از فعالیت برای مدت طولانی اجتناب کنید. اما در حقیقت، استراحت در بستر توصیه نمی شود. اگر هیچ نشانه ای از دلیل جدی برای کمردرد خود ندارید (مانند از دست دادن کنترل روده یا مثانه، ضعف، کاهش وزن یا تب)، پس باید تا حد امکان فعال بمانید. ممکن است بخواهید فعالیت خود را فقط برای چند روز اول کاهش دهید. سپس به آرامی، فعالیت های معمول خود را پس از آن، دوباره شروع کنید. در ۶ هفته اول پس از شروع درد، فعالیت هایی را که شامل بلند کردن اجسام سنگین، یا چرخاندن کمر است، را انجام ندهید. بعد از ۲ تا ۳ هفته باید به تدریج ورزش را دوباره شروع کنید.
⦁ با فعالیت هوازی سبک شروع کنید. پیاده روی، دستگاه های دوچرخه سواری ثابت، و شنا نمونه‌های خوبی می باشند. این فعالیت‌ها می‌توانند جریان خون در کمر شما را فعال کند، و باعث بهبودی شما شوند. اینگونه فعالیت ها همچنین عضلات شکم، و پشت شما را نیز تقویت می کنند.
⦁ تمرینات کششی و تقویتی مهم هستند. اما، شروع خیلی زود این تمرینات پس از آسیب دیدگی می تواند درد شما را بدتر کند. یک فیزیوتراپ می تواند به شما بگوید که چه زمانی تمرینات کششی و تقویتی را شروع کنید و چگونه آنها را انجام دهید.
فیزیوتراپی
کمردرد می تواند آنقدر ناتوان کننده باشد که نتوانید به اندازه معمول، فعالیت کنید. می تواند به معنای واقعی کلمه مانع همه چیز شود! به همین دلیل، برای فیزیوتراپیست ضروری است که درد شما را تا حد امکان کاهش دهد تا بتوانید در روند درمان خود، شرکت کنید.
این تکنیک ها و ابزارها معمولاً به عنوان درمان غیرفعال شناخته می شوند زیرا توسط یک فیزیوتراپ برای بیمار انجام می شوند.
⦁ درمان های دستی (منوال تراپی)
⦁ ماساژ
⦁ تحریک و شوک الکتریکی، بوسیله دستگاهایی همانند TENS
⦁ کیسه های گرم/یخ
⦁ اولتراسوند
⦁ یونتوفورزیس (یون درمانی)
⦁ سوزن خشک
⦁ آب درمانی
برخی از این روش ها (مانند بسته های گرم/سرد و ماساژ درمانی) برای بهبود جریان خون و بازگرداندن گردش خون به ناحیه آسیب دیده و در نتیجه کاهش درد و التهاب، استفاده می شود.
فیزیوتراپیست ها نیز اغلب از درمان تحریک الکتریکی استفاده می کنند. این یک درمان غیر تهاجمی و بدون درد است که امواج الکتریکی را به سیستم عصبی شما ارسال می کند، تا اسپاسم عضلانی را کاهش دهد و بدن شما را به تولید هورمون های تسکین دهنده تشویق کند.
فیزیوتراپی شامل، آب درمانی نیز می شود. این نوع درمان شامل انجام حرکات با شدت کم در آب برای کاهش فشار روی عضلات است. آب به شما این امکان را می دهد که مفاصل خود را بدون ناراحتی حرکت دهید.
تزریق
اگر درد شما پس از استفاده از داروها، فیزیوتراپی و سایر درمانها بهبود نیافته است، ممکن است پزشک، تزریق اپیدورال را توصیه کند.
پیشگیری از کمردرد در قسمت پایین ستون فقرات
کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال ابتلا به کمردرد انجام دهید. ورزش برای پیشگیری از کمردرد مهم است. از طریق ورزش می توانید:
⦁ وضعیت بدن خود هنگام ایستادن و نشستن (بادی پوسچر)، را بهبود بخشید
⦁ پشت خود را تقویت کنید و انعطاف پذیری را بهبود بخشید
⦁ کاهش وزن
⦁ جلوگیری از افتادن و زمین خوردن
همچنین یادگیری صحیح بلند کردن اجسام، و چگونگی خم شدن بسیار مهم است. نکات زیر را دنبال کنید:
⦁ اگر جسمی خیلی سنگین، یا نامناسب است، کمک بگیرید.
⦁ پاها را از هم باز کنید تا در هنگام بلند کردن، برای بدن شما یک پایه حمایتی وسیع، باشد.
⦁ تا حد امکان، نزدیک به جسمی که بلند می کنید، بایستید.
⦁ از قسمت زانوهای خود خم شوید، نه در ناحیه کمر.
⦁ هنگامی که جسم را بلند می کنید یا آن را پایین می آورید، عضلات شکم خود را سفت کنید.
⦁ تا جایی که می توانید جسم را به بدن خود نزدیک کنید.
⦁ هنگام بلند شدن، از عضلات پا استفاده کنید.
⦁ همانطور که با جسم ایستاده اید، به جلو خم نشوید.
⦁ در هنگام خم شدن برای برداشتن جسم، و بالا اوردن آن، و یا حتی هنگام حمل آن، نچرخید.
سایر اقدامات برای جلوگیری از کمردرد عبارتند از:
⦁ از ایستادن طولانی مدت خودداری کنید. اگر مجبورید برای کار خود بایستید، هر پا را به طور متناوب، روی یک چهارپایه، جهت استراحت قرار دهید.
⦁ کفش پاشنه بلند نپوشید. هنگام راه رفتن از کفی های بالشتکی استفاده کنید.
⦁ هنگامی که در محل کار می نشینید، به خصوص اگر از رایانه استفاده می کنید، مطمئن شوید که صندلی شما دارای پشتی مستقیم، با نشیمن گاه و پشتی قابل تنظیم، تکیه گاه دست، و صندلی چرخان باشد.
⦁ در حالت نشسته از یک چهارپایه زیر پای خود استفاده کنید تا زانوهای تان بالاتر از باسنتان باشد.
⦁ هنگام نشستن، و یا رانندگی طولانی مدت، یک بالش کوچک، و یا حوله غلتان را پشت کمر خود قرار دهید.
⦁ اگر مسافت زیادی را رانندگی می کنید، هر یک ساعت یکبار بایستید و پیاده روی کنید. برای جلوگیری از خم شدن، صندلی خود را تا حد امکان جلو بیاورید. اجسام سنگین را درست بعد از رانندگی، بلند نکنید.
⦁ ترک سیگار.
⦁ کاهش وزن.
⦁ انجام تمرین های ورزشی، به طور منظم باعث می شود تا عضلات شکم و عضلات مرکزی بدن خود را تقویت کنید. تقویت عضلات شکم باعث کاهش خطر آسیب های بعدی، می گردد.
⦁ آرام بودن و ریلکس کردن را یاد بگیرید. روش هایی مانند یوگا، تای چی، و یا ماساژ را امتحان کنید
