هزینه جراحی اسکولیوز برای کودکان و بزرگسالان چقدر است؟

اسکولیوز انحنای جانبی ستون فقرات در یک یا چند مکان است که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می‌شود. اما بزرگسالان نیز ممکن است دچار این مشکل بشنود که یا در اثر پیشرفت انحنایی است که در دوران جوانی در ستون فقرات آن‌ها وجود داشته، یا به عنوان یک بیماری جدید (بیماری تازه تشخیص داده شده) در آن‌ها بروز می‌کند که می‌تواند ناشی از تغییرات دژنراتیو ستون فقرات و پوکی استخوان باشد.

برخی از بیماران مبتلا به اسکولیوز برای اصلاح انحنای شدید ستون فقرات خود یا رشد سالم ستون فقرات در بیماران جوان به عمل جراحی  نیاز دارند.

هزینه جراحی اسکولیوز براساس شدت انحراف ستون فقرات و عوامل دیگر تعیین می شود.

اسکولیوز بر چه بخش‌هایی از ستون فقرات تاثیر می‌گذارد؟  

اسکولیوز می‌تواند بر هر سه بخش اصلی ستون فقرات تأثیر بگذارد:

• ستون فقرات گردنی (گردن)
• ستون فقرات قفسه سینه (ناحیه قفسه سینه و پشت)
• ستون فقرات کمر (پایین کمر)

علائم اسکولیوز چیست؟ 

علائم شایع اسکولیوز شامل موارد زیر است:

• درد: بیماران مبتلا به اسکولیوز اغلب دچار دردی می‌شوند که آن‌ها را مجبور می‌کند به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند. درد ممکن است مربوط به خود انحنای پشت یا به دلیل فشرده شدن اعصاب نخاعی باشد. حالت دوم (فشردگی اعصاب) تنگی کانال نخاعی نامیده می‌شود. تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث التهاب اعصاب شده که به نوبه خود منجر به درد پا و بی‌حسی یا ضعف هنگام راه رفتن یا ایستادن برای مدت طولانی می‌شود.
• برآمدگی یا ناهنجاری در ناحیه پشت: معمولاً بیماران می‌توانند به محل درد در پشت خود اشاره کنند و برآمدگی ممکن است در اثر چرخش عضله یا چرخش دنده قفسه سینه قابل مشاهده باشد. عدم تقارن در تنه ممکن است به لگن مربوط باشد.

علائم دیگری که توسط برخی از بیماران مبتلا به اسکولیوز تجربه شده است عبارتند از:

• کاهش ارتفاع (قد).
• تنگی نفس یا خستگی سریع. این مسئله در بیمارانی که انحناهای بزرگ و پیش‌رونده (بیش از 70 درجه) دارند اتفاق می‌افتد که ریه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد.
• سیری زودرس (احساس پر بودن). این مشکل در افرادی دیده می‌شود که دارای انحنای پیش‌رونده و thoracolumbar  (انحنای مربوط به هر دو ناحیه کمر و قفسه سینه ستون فقرات) هستند. فشار این انحنا بر روی شکم می‌تواند باعث شود فرد هنگام غذا خوردن احساس پری و سیری کند، حتی اگر معده کاملاً پر نباشد.

اسکولیوز چگونه تشخیص داده می‌شود؟

ارزیابی پزشکی اسکولیوز شامل موارد زیر است:

• معاینه فیزیکی
• اشعه X که تصاویری را از نمای جلویی و جانبی در حالی که بیمار صاف ایستاده است، برای اندازه‌گیری دقیق درجه انحنای ستون فقرات می‌گیرد.
• اشعه ایکس که تصاویری در حالت خم از بیمار برای ارزیابی انعطاف‌پذیری انحنای ستون فقرات او گرفته می‌شود.

اسکولیوز هنگامی تشخیص داده می‌شود که انحنای ستون فقرات بیش از 10 درجه باشد. هرچند تا زمانی که بزرگسالان برای درمان اقدام کنند، این انحنا معمولاً از 30 درجه نیز فراتر می‌رود.

پزشک همچنین از معاینه فیزیکی و اشعه X برای ارزیابی علائم تنگی کانال نخاعی (باریک یا فشرده شدن کانال نخاعی) استفاده می‌کند. در صورت وجود شواهدی مبنی بر اینکه عملکرد ریه (تنفس) بیمار در اثر اسکولیوز تحت تأثیر قرار می‌گیرد، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز انجام شود. در موارد نادر، بیماران مبتلا به ناهنجاری اسکولیوز شدید ممکن است دچار بیماری قلبی ریوی شوند که نیاز به ارزیابی و درمان توسط متخصصان بیشتری خواهد داشت.

“آگاهی از فعالیت‌های روزمره بیمار و تأثیر علائم اسکولیوز بر کیفیت زندگی آن‌ها بخش مهم دیگری از ارزیابی‌هایی است که پزشک باید انجام دهد.”

چه زمانی جراحی اسکولیوز لازم است؟ 

در صورت ابتلا به اسکولیوز در سنین پایین، پزشکان می‌توانند با استفاده از مهاربندی، ورزش‌های خاص فیزیوتراپی اسکولیوز و کارهایی از این قبیل در دوران بلوغ اسکلتی، به طور محافظه کارانه مشکل شما را درمان کرده و از این طریق از جراحی جلوگیری کنند. دلایل بسیار زیادی وجود دارد که باعث می‌شود پزشکان عمل جراحی را به بیماران خود توصیه کنند. این دلایل شامل موارد زیر است:

• انحنای ستون فقرات بر توانایی تنفس طبیعی بیمار تأثیر می‌گذارد
• انحنای ستون فقرات با مراقبت از بیماران مبتلا به اسپینا بیفیدا یا فلج مغزی تداخل پیدا می‌کند
• احتمال پیشرفت بیماری بسیار زیاد است
• انحنای ستون فقرات از نظر زیبایی غیرقابل قبول است

جراحی معمولاً قادر است انحنای ستون فقرات را به طور قابل توجهی اصلاح کند اما به ندرت پیش می‌آید که ستون فقرات در نتیجه عمل به طور کامل صاف شود.

جراحی در کودکان خردسال 

برای کودکان کمتر از ده سال، قبل از رسیدن به جهش رشد پیش از بلوغ، جراحی ممکن است مفید باشد که شامل درج میله‌های رشد می‌شود. این میله‌ها به منظور کنترل رشد ستون فقرات و اصلاح رشد آینده کودک طراحی شده‌اند تا خمیدگی را به حداقل برسانند. جراحی اولیه معمولاً با نیاز به استراحت کوتاه مدت یا بستری انجام می‌شود و میله‌ها از طریق برش کوچکی وارد بدن می‌شوند.

بنابراین، لازم است که کودک را تحت نظر یک متخصص سالانه قرار داده و رشد او را دو تا سه بار در سال بررسی کنند تا میله‌های مورد نیاز برای پشتیبانی از رشد ستون فقرات او بلندتر شوند. افزایش طول میله‌ها می‌تواند به سادگی انجام شود، به ویژه اگر از آهن‌ربا برای افزایش طول میله‌ها استفاده شود، به همین دلیل نیازی به جراحی داخلی نخواهد بود.

معمولاً توصیه می‌شود کودکانی که دارای میله‌های رشد هستند از بریس استفاده کنند تا از میله‌ها محافظت کرده و از ستون فقرات خود نیز پشتیبانی بیشتری به عمل آورد. هنگامی که رشد کودک تقریباً در سن 16 تا 17 سالگی متوقف می‌شود، میله‌ها به طور کامل برداشته می‌شوند. در بعضی موارد، میله‌های رشد به تنهایی برای حمایت از رشد نخاع کودک كافی هستند اما سایر بیماران به درمان فیوژن ستون فقرات نیاز دارند.

جراحی اسکولیوز بزرگسالان 

جراحی فیوژن ستون فقرات روشی رایج برای درمان اسکولیوز در بیمارانی است که رشد خود را به پایان رسانده‌اند. در این جراحی، پیوند استخوان به مهره‌های نخاعی انجام می‌شود و در نهایت آنها به هم متصل شده و یک توده استخوانی سفت و سخت ایجاد می‌شود. این عمل جراحی اگرچه ممکن است حرکت ستون فقرات را محدود کند، اما از بدتر شدن انحنای جسم جلوگیری می‌کند و می‌تواند در موارد شدید بهبود آورده شود.

دو روش اصلی برای این جراحی وجود دارد که مورد استفاده قرار می‌گیرند: فیوژن قدامی که از طریق برش در سمت دیواره قفسه سینه انجام می‌شود و به ستون فقرات دسترسی می‌دهد، و فیوژن خلفی که از پشت انجام می‌شود و از ابزارهای فلزی برای تصحیح انحناهای ستون فقرات استفاده می‌کند. پیوند استخوان ممکن است با استفاده از میله‌های فلزی، پیچ، قلاب و سیم به ستون فقرات متصل شود و به طور دائم در جای خود ثابت بماند.

این جراحی بزرگ ممکن است چندین ساعت طول بکشد و به مراقبت‌های شدید در دوره بهبودی نیاز داشته باشد. بازگشت به مدرسه ممکن است چند هفته طول بکشد تا بیمار به معیارهای بدنی قابل قبولی بازگردد. ورزش‌های غیر تماسی تقریباً هشت هفته پس از جراحی می‌توانند دوباره شروع شوند، اما از ورزش‌های تماسی باید تا یک سال اجتناب شود.

خطرات متعددی در ارتباط با جراحی فیوژن ستون فقرات وجود دارد که عبارتند از:

• خونریزی – بیماران ممکن است نیاز به انتقال خون داشته باشند
• عفونت – بیماران ممکن است نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی داشته باشند
• حرکت ایمپلنت – بیماران ممکن است نیاز به عمل جراحی اصلاحی داشته باشند
• رد پیوند فیوز – بیماران ممکن است نیاز به عمل جراحی اصلاحی داشته باشند
• آسیب عصب نخاعی – بیماران ممکن است علائم عصبی دائمی از جمله بی‌اختیاری و بی‌حسی یا فلج پاها را تجربه کنند

مانند هر گزینه درمانی دیگری، در نظر گرفتن خطرات و مزایای خاص برای هر بیمار به منظور راهنمایی در مورد انجام عمل جراحی بسیار مهم است.

هزینه جراحی اسکولیوز چقدر است؟ 

همانطور که سایر روش‌های درمانی، جراحی نیز هزینه‌ها و فواید خود را دارد. برای برخی بیماران، جراحی ممکن است تنها گزینه درمانی باشد، در حالی که در اکثر موارد می‌توان از آن پیشگیری کرد. بیمارانی که جهت درمان اسکولیوز عمل جراحی می‌کنند، باید علاوه بر هزینه کلی جراحی، هزینه‌های طولانی مدت را نیز در نظر بگیرند. اگرچه 90 روز به هیچ وجه مدت زمان طولانی محسوب نمی‌شود، اما این دوره زمانی که بلافاصله پس از عمل جراحی عوارض فوری و هزینه‌های اضافی آن‌ها بوجود می‌آید را پوشش می‌دهد. جالب است بدانید که هزینه‌های مربوط به فیزیوتراپی و توانبخشی تنها کمتر از نیمی از کل هزینه‌های جراحی اسکولیوز را تشکیل می‌دهد. هزینه جراحی اسکولیوز بسته به نوع کاشت فلزی مورد استفاده مانند قلاب، میله و پیچ، هزینه جراح، و اقامت در بیمارستان متفاوت است. بنابراین، هزینه درمان بسته به شرایط فرد متفاوت است.

دیگر هزینه‌های جانبی جراحی اسکولیوز 

• در موارد اسکولیوز خفیف در کودکان یا نوجوانان، معمولاً انحنای کمتر از 20-30 درجه، پزشک ممکن است مراقبت و انتظار را توصیه کند. این کار به طور معمول شامل مراجعه به پزشک و اشعه ایکس حداقل هر شش ماه یک بار است. اگر انحنای ستون فقرات بیش از پنج درجه پیشرفت کند، پزشک ممکن است درمان بیشتری را توصیه کند.
• در كودكان یا نوجوانانی كه هنوز در حال رشد هستند، پزشك ممكن است برای جلوگیری از پیشرفت اسكولیوز و جلوگیری از عمل جراحی از بریس اسكولیوز استفاده كند. بسته به میزان خمیدگی، نوع انحنا و جایی که انحنای ستون فقرات در آن قرار دارد، پزشک ممکن است یک بریس بوستون، یک بریس خمشی چارلستون، یک بریس میلواکی یا انواع دیگری از بریس‌ها را تجویز کند.
• بعضی از بیماران بعد از عمل جراحی به عصا یا واکر و بعضی از بیماران به بریس پشتی یا کرست نیاز دارند.
• برخی از بیماران بخصوص بزرگسالان بعد از عمل به چند جلسه فیزیوتراپی نیاز دارند.